به گزارش میراث‌آریا، محمدرضا مهراندیش دبیر هشتمین نشست سینمای مردم‌شناسی ایران ضمن تجلیل از آثار فرهاد فرهرام، این آثار را مرجع عنوان کرد و گفت: آثار این کارگردان در بردارنده روایت مردم‌شناختی تحولات جامعه سنتی ایران به دوره مدرن است و ارزش‌های تصویری آثار او از جمله در فیلم «بازگشت دوباره» یگانه و کم نظیر به شمار می‌رود.

جبار رحمانی عضو هیئت علمی گروه انسان‌شناسی پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم در بخشی از این نشست، اهمیت آثار فرهاد ورهرام را در افزایش سواد بصری ایرانیان دانست و تصریح‌ کرد:  فیلمسازان سینمای مستند چون فرهاد ورهرام لحضاتی از تجربه زیسته مردم را شکار می‌کنند که از چشم مردم‌شناسان ایران دور مانده است.

او استمرار حضور فرهاد ورهرام را با روایت مردم‌شناختی از دوره‌های مختلف فرهنگ ایران دارای اهمیت بالای تاریخی دانست.

مهرداد عربستانی عضو هیأت علمی گروه انسان‌شناسی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران نیز در بخش دیگری از این نشست، با اشاره به این که این فیلم دارای اهمیت فروانی است، تصریح کرد: این اثر به فیلم علف ارجاع دارد و فیلم علف یکی از نخستین شاهکاری‌های سینمایی مستند جهان است.

او با بیان این که ورهام چشم‌انداز و منظر عشایری را در فرهنگ ایرانی در طی زمان روایت کرده است، اظهار کرد: ورهرام برخلاف فیلم علف تصویری اگزوتیک از زندگی عشایری ارائه نمی‌دهد و فیلمی واقع گرایانه است.

این استاد دانشگاه افزود: برای فرد کنجکاو ادامه زندگی عشایری از علف تا حال مهم است و فرهاد ورهرام با فیلم‌های خود به کنجکاوی او پاسخ می‌دهد. ورهرام با عشایر همدل است اما خوانشی رومانتیک از زندگی آنان ندارد.

ژیلا مشیری کارشناس ارشد پژوهشکده مردم‌شناسی و دکترای سیاستگذاری فرهنگی از دانشگاه خوارزمی با بیان این که در کار فرهاد ورهرام تنها با یک روایت مردم‌شناسی مواجه نیستیم، گفت: بلکه یک روایت تاریخی از زندگی عشایر هم تلقی می‌شود. یکی از ویژگی‌های این اثر شنیدن صدای زنان عشایر در آن است.

او افزود: در مقایسه با علف، اثر ورهرام تنها مبارزه با طبیعت را نشان نمی‌دهد بلکه همزمان لحضات شاعرانه، غم‌ها و شادی‌های مردم را هم به تصویر می‌کشد.

فرهاد ورهرام نیز در پایان به مرور انتقادی آثار منتشر شده به زبان فارسی درباره فیلم علف پرداخت و گفت: به ترجمه اثر با نقد وارد است که باید نام آن را مرتع ترجمه می‌کردند. من تلاش کردم با مطالعه این آثار و آن سوی فیلم علف که پنهان مانده بود، آشنا شوم.

او نانوک شمال را نخستین فیلم مردم‌شناسی جهان دانست و علف را فیلمی مستند برشمرد و گفت: در کشورهای دیگر مستندسازان مورد حمایت گروه‌های دانشگاهی و پژوهشگاهی و مرکز مطالعات مردم‌شناسی قرار دارند اما در ایران چنین نیست.

این کارگردان با بیان این که تهیه کننده این اثر خود او بوده است، گفت: از تاثیر فیلم بر مخاطبان و آشنایی با زندگی عشایری رضایت دارم.

انتهای پیام/